سیره حضرت زهرا (س) نقطه عطف ولایت‌پذیری است

حجت‌الاسلام علی علوی‌مقدم در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ با تشریح جایگاه بی‌مانند دخت گرامی پیامبر اسلام (ص) گفت: فضائل حضرت زهرا (س) در حدی است که رضا و خشم ایشان، به تصریح پیامبر (ص)، عین رضا و خشم خداوند شمرده شده و این نشان از عصمت و مقام الهی او دارد.

وی با بیان این‌که جایگاه حضرت نزد خدا، پیامبر، اهل‌بیت و حتی فرشتگان جایگاهی ویژه است، خاطرنشان کرد: اگر قرار است گریه کن واقعی حضرت زهرا (س) باشیم، باید سیره عبادی حضرت را در زندگی خود جاری کنیم؛ زیرا عبادت ایشان تنها نمازخواندن و تلاوت قرآن نبود، بلکه عبادتی فعال، پویا و اثرگذار در زندگی و جامعه بود.

جایگاه حضرت زهرا نزد خداوند و پیامبر (ص)

این کارشناس مسائل مذهبی در توضیح عظمت فاطمه (س) نزد خداوند تصریح کرد: رضایت و خشم فاطمه، رضای الهی است؛ این سخنِ ما نیست، تصریح پیامبر اکرم (ص) است و چنین جایگاهی جز در شأن انسان معصوم و حجت خدا نیست.

وی با اشاره به روایت دیدار پیامبر (ص) و حضرت زهرا (س) اظهار کرد: هر بار فاطمه وارد می‌شد، پیامبر از جای برمی‌خاست، خوش‌آمد می‌گفت، جای خود را به او می‌داد و دست‌هایش را می‌بوسید، این رفتار پیامبر، نشان‌دهنده مقام استثنایی دخترشان است.

جایگاه حضرت فاطمه (س) نزد اهل‌بیت (ع) و فرشتگان

علوی‌مقدم در ادامه گفت: پیامبر (ص) فرمودند فاطمه نامی از نام‌های الهی است و خانه‌ای که نام او بر آن نوشته شود، محل نزول برکت است، او صدیقه کبری است و معرفتش، محور قرار گرفتنِ قرون گذشته و آینده.

وی افزود: بعد از رحلت پیامبر (ص)، ارتباط عالم ملکوت با خانه فاطمه (س) قطع نشد، فرشتگان بر در خانه‌اش می‌آمدند، با او سخن می‌گفتند، آرامش می‌دادند و حتی خبر آینده اهل‌بیت را به ایشان می‌رساندند و این رفتارها درباره هیچ‌یک از انسان‌های عادی دیده نشده است.

روایت شفا و جایگاه شناخته‌شده حضرت نزد علمای اهل سنت

این کارشناس مسائل مذهبی با اشاره به ارادت غیرشیعیان به اهل‌بیت اذعان کرد: عالم بزرگ اهل سنت، نابینایی سخت گرفت و پزشکان گفتند درمان ندارد، او به قبر نفیسه خاتون، نوه امام حسن (ع) و عروس امام صادق (ع) متوسل شد و نذر کرد اگر شفا بگیرد، کتابی درباره اهل‌بیت بنویسد، شفا گرفت و کتاب معروف نور الابصار را نوشت.

وی افزود: همین عالم بزرگ در آن کتاب نقل می‌کند که پیامبر (ص) روزی دست فاطمه را گرفت و در حضور مردم فرمود: هر کس او را آزار دهد، مرا آزرده و هر کس مرا بیازارد، خدا را آزرده است، این روایت اهمیت شناخت فاطمه (س) را به‌خوبی نشان می‌دهد.

عبادت فعال و تربیتی در سیره حضرت زهرا (س)

علوی‌مقدم با تأکید بر اینکه عبادت حضرت زهرا (س) عبادتی منفعل نبود، اظهار کرد: حضرت در اوج عبادت، فعال و اثرگذار بود؛ همان زمان که قرآن می‌خواند، کودک را در آغوش داشت و کار خانه را انجام می‌داد و عبادت او همراه با کار، همراه با احسان و همراه با انفاق بود.

وی با اشاره به سوره هل أتی گفت: عبادت فاطمه (س) همراه با دیگرگرایی بود؛ برای دیگران روزه می‌گیرد و نان خود را به مسکین و یتیم و اسیر می‌دهد، عبادتی که باعث بی‌تفاوتی نسبت به مردم شود، عبادت پویا نیست.

سیاست در عبادت و دفاع از ولایت

این کارشناس مسائل مذهبی در ادامه بیان کرد: حضرت زهرا (س) عبادت را از اجتماع و سیاست جدا نمی‌دانست، دفاع از ولایت امیرالمؤمنین (ع)، خطبه تاریخی فدکیه و ایستادن در برابر غاصبان خلافت، همه بخشی از عبادتِ سیاسی و الهی اوست.

وی افزود: حتی در بستر بیماری، وقتی برخی برای عیادت آمدند، فرمود اجازه نمی‌دهم وارد شوند و وقتی به احترام امیرالمؤمنین (ع) پذیرفت، هنگام آمدنِ آن دو نفر، روی خود را برگرداند. یعنی کسی که با ولایت درافتاده، جایگاهی در دل فاطمه ندارد.

گریه‌کردن واقعی یعنی عمل‌کردن به سیره

علوی‌مقدم با بیان اینکه گریه بر حضرت زهرا (س)، بدون پیروی از سبک عبادت و زندگی او ناقص است، گفت: 
اگر می‌خواهیم گریه‌کن واقعی فاطمه (س) باشیم، باید عبادتِ فعال او را وارد زندگی کنیم؛ دگرگرایی، مسئولیت‌پذیری، دفاع از حق، ساده‌زیستی و تعبد به ولایت، اصولی است که زندگی حضرت را ساخته و باید زندگی ما را نیز بسازد.

انتهای خبر/